นิทานพลิกชีวิต : ถังน้ำผู้อาภัพ

ชาวนาคนหนึ่งมีถังน้ำอยู่ 2 ใบที่ต้องใช้นำไปหาบน้ำจากแม่น้ำมาบ้านในทุกๆวัน

ซึ่งบ้านกับแม่น้ำก็ห่างไกลกัน แต่เนื่องจากมีถังอยู่ 1 ใบที่มันมีรอยปริระหว่างทาง จึงทำให้มีน้ำรั่วออกมาตลอดทาง ทำให้ชาวนาเมื่อถึงบ้านจะเหลือน้ำแค่ 1 ถังครึ่งแทนที่จะได้ 2 ถัง ทำให้ถังน้ำที่ไม่มีรอยรั่วมีความภูมิใจที่ตัวเองทำหน้าที่ได้เต็มที่ แล้วก็ข่มถังน้ำที่มีรอยรั่ว ทำให้ถังน้ำที่มีรอยรั่วรู้สึกผิด จึงไปพูดกับเจ้าของว่าเขาทำหน้าที่ได้ไม่เต็มร้อย ทำให้เขาไม่สามารถได้น้ำเต็มถังเหมือนอีกใบ

แต่ชาวนาคนนั้นกับพูดขึ้นมาว่า เจ้าเคยสังเกตไหมว่า ทางที่เจ้าอยู่มีดอกไม้ที่สวยงามบานตลอดทางเลย เพราะข้ารู้ดีว่าเจ้ามีรอยรั่ว ข้าก็เลยได้เอาเมล็ดดอกไม้ไปหว่านไว้

เมื่อน้ำที่อยู่ในถังเจ้ารั่วออกมา ก็เป็นการช่วยรดน้ำเมล็ดดอกไม้เหล่านั้นไปด้วย แล้วมันก็ออกดอกสวยงาม ทำให้ข้ามีดอกไม้สวยๆไปปักแจกันที่บ้านในทุกๆวัน

จากนิทานเรื่องนี้ทำให้เราเรียนรู้ว่า คนเราทุกคนไม่มีความสมบูรณ์แบบ ให้เรายอมรับในจุดด้อยของเราแล้วพัฒนาจุดแข็งของตัวเอง และที่สำคัญบางครั้งจุดด้อยของเราไปอาจจะไปเติมเต็มบางสิ่งบางอย่างให้กับทีมเราให้แข็งแกร่งขึ้น แต่สิ่งอื่นใดขอให้เราจงเห็นค่าของตัวเอง ว่าเราก็เป็นคนที่มีคุณค่าเสมอ